Το Εθνικό Θέατρο ανησυχεί ξανά

Ηταν ακόμα Ιανουάριος όταν η πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου με επιστολή της στον δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη. «Η κατάσταση που επικρατεί γύρω από το ιστορικό κτίριο του Τσίλερ είναι τέτοια, που η μεγάλη επένδυση της Πολιτείας (σ.σ.: αναφορά στην ανακαίνιση του Εθνικού Θεάτρου) κινδυνεύει να απαξιωθεί, λόγω της ανεξέλεγκτης δράσης συμμοριών και εμπόρων ναρκωτικών έξω από τις πόρτες του θεάτρου -κυριολεκτικώς- αλλά και της έδρας της Δημοτικής Αστυνομίας. Η ζοφερή αυτή εικόνα συμπληρώνεται από τους εξαθλιωμένους – θύματα του λευκού θανάτου. Κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι αδύνατον το Εθνικό Θέατρο να ανταποκριθεί στην καλλιτεχνική αποστολή του».

Η παρουσία του Εθνικού, κυρίως τις νυχτερινές ώρες, όταν και φωταγωγείται, λειτουργεί αποτρεπτικά για τα παραβατικά στοιχεία.
Δέκα μήνες αργότερα, η κατάσταση περιμετρικά του Εθνικού Θεάτρου είναι καλύτερη. Η εικόνα φαίνεται να έχει αλλάξει από το καλοκαίρι και μετά. «Πριν από ένα χρόνο δεν μπορούσες να κυκλοφορήσεις», μας λέει υπάλληλος από επιχείρηση της οδού Μενάνδρου. «Και δεν υπερβάλλω. Οποιαδήποτε ώρα της ημέρας θα μπορούσες να πέσεις πάνω σε χρήστες ναρκωτικών που έκαναν τις ενέσεις τους μπροστά στα μάτια μας». Και σήμερα; «Η διαφορά είναι οφθαλμοφανής, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει καθαρίσει η περιοχή. Εικόνες δύσκολες και καθόλου ευχάριστες εξακολουθούμε να βλέπουμε, αλλά τουλάχιστον δεν είναι πια ο κανόνας, συμβαίνουν πιο σπάνια».
Βελτίωση, αλλά…
Εργαζόμενος του Εθνικού Θεάτρου, πάντως, σπεύδει να προσθέσει ότι πραγματικά υπήρξε αισθητή βελτίωση τον Σεπτέμβριο, όταν επισκέφθηκε την περιοχή και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, «αλλά σταδιακά παρατηρείται εκ νέου χαλάρωση με αποτέλεσμα να πυκνώνουν φαινόμενα που πιστέψαμε πως τα είχαμε αφήσει στο παρελθόν».
Συνοπτικά, θα λέγαμε πως όταν η αστυνομία κάνει αισθητή την παρουσία της στην περιοχή, υπάρχει μια επίφαση «κανονικότητας». Αρκούν, όμως, λίγα λεπτά απουσίας για να επιστρέψουν οι πρωταγωνιστές της προηγούμενης «κατάστασης». Η εικόνα αυτή είναι κυρίαρχη στο οικόπεδο που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Ξούθου, Μενάνδρου και Βερανζέρου και το οποίο προέκυψε ύστερα από τη θεαματική κατεδάφιση κτιρίου του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου (ΝΑΤ) τον Οκτώβριο του 2010. Ηταν μια από τις τελευταίες ενέργειες του κ. Νικήτα Κακλαμάνη με τη ιδιότητα του δημάρχου Αθηναίων.
Οι δεσμεύσεις για τη διαμόρφωση πλατείας δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Σε πρόσφατο ρεπορτάζ του στην «Κ», ο Κώστας Ονισένκο δίνει μια χαρακτηριστική εικόνα της κατάστασης: «Ουσιοεξαρτημένοι κάνουν χρήση ναρκωτικών, περαστικοί αλλοδαποί και ημεδαποί τρυπώνουν για να κάνουν τις σωματικές τους ανάγκες, τα βράδια ο χώρος χρησιμοποιείται από εκδιδόμενα άτομα, ενώ όποιος βαριέται να περπατήσει μέχρι τον κάδο απορριμμάτων πετάει εκεί σακούλες με σκουπίδια. Ο δήμος προσπαθεί απεγνωσμένα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, βάζοντας περίφραξη, η οποία τακτικά παραβιάζεται».
Η κ. Γλύκατζη-Αρβελέρ είχε επισημάνει το θέμα στην ίδια επιστολή: «Ο Δήμος Αθηναίων έχει στην κυριότητά του το οικόπεδο επί της οδού Μενάνδρου, όπισθεν του θεάτρου, το οποίο έχει παραμείνει ως έχει μετά την κατεδάφιση του υπάρχοντος επί αυτού κτιρίου. Παρακαλούμε, λοιπόν, για την άμεση επέμβασή σας, προκειμένου να δημιουργηθεί δενδρόφυτη περιφραγμένη πλατεία, η οποία θα μπορούσε να ονομαστεί πλατεία Μινωτή – Παξινού, και από κοινού να αναζητήσουμε εικαστικούς καλλιτέχνες – χορηγούς, πρόθυμους να συμμετάσχουν στην προσπάθειά μας να αναβαθμίσουμε αισθητικά την περιοχή μας και να την καταστήσουμε κέντρο πολιτισμού».

Το πρόβλημα με το οικόπεδο του ΝΑΤ είναι δύο σειρές υποστυλωμάτων από το παλαιό κτίριο, οι οποίες δεν κατεδαφίστηκαν καθώς θα απειλούνταν η στατικότητα του εφαπτόμενου κτιρίου. Ο δήμος προσανατολίζεται στην ανέγερση ενός μικρού κτιρίου που θα λύσει την αισθητική και λειτουργική εκκρεμότητα της άχαρης αυτής κατασκευής και στη συνέχεια θα προχωρήσει στη διαμόρφωση της πλατείας.

Πηγή: Η Καθημερινή