«Περιβαλλοντικό ισοζύγιο» πλέον μόνο στα χαρτιά

Απογυμνώνεται το επιχείρημα του «περιβαλλοντικού ισοζυγίου», στο οποίο στηρίχθηκαν οι ρυθμίσεις για τα αυθαίρετα και τους ημιυπαίθριους, μετά την απόφαση εκμηδένισης των πόρων που το Πράσινο Ταμείο μπορεί να διαθέτει ετησίως για τους σκοπούς του. Η επιλογή αυτή, όπως εκτιμά και ο ίδιος ο πρόεδρος του ταμείου, μπορεί να αποβεί μοιραία για τη συνταγματικότητα των δύο ρυθμίσεων έμμεσης νομιμοποίησης πολεοδομικών παρανομιών, η οποία θα εξεταστεί τον Ιανουάριο από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας. Και αφαιρεί από το υπουργείο Περιβάλλοντος τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει, όπως σκοπεύει, το ίδιο «εργαλείο» στις νέες ρυθμίσεις που επεξεργάζεται για τα αυθαίρετα.

Το Πράσινο Ταμείο ιδρύθηκε με τον ν. 3889/10 και σε αυτό καταλήγουν σειρά πόρων, που έχουν σχέση με το περιβάλλον. Προκειμένου να στηρίξει νομικά την έμμεση νομιμοποίηση πολεοδομικών παρανομιών, το υπουργείο Περιβάλλοντος εφηύρε το «περιβαλλοντικό ισοζύγιο», στέλνοντας το σύνολο των εσόδων από τις ρυθμίσεις για τους ημιυπαίθριους (1 δισ. ευρώ) και τα αυθαίρετα (μισό δισ. ευρώ) στο Πράσινο Ταμείο. Σύμφωνα με το επιχείρημα του «περιβαλλοντικού ισοζυγίου», τα έσοδα από τις δύο ρυθμίσεις θα διετίθεντο για την απαλλοτρίωση χώρων στις περιοχές όπου βρίσκονται τα αυθαίρετα, ισοσκελίζοντας τρόπον τινά τη ζημιά.

Η πρώτη ανατροπή ήρθε με τον ν. 4024/11. Το Πράσινο Ταμείο δεν θα μπορούσε να δαπανά, όπως προέβλεπε, περισσότερο από το 5% των πόρων του ετησίως για τους σκοπούς του. Το υπόλοιπο 95% «επιτρέπεται να περιέρχεται στον κρατικό προϋπολογισμό με κοινές αποφάσεις των υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος». Στη συνέχεια ήρθε προ ημερών μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου να μειώσει αυτό το ποσοστό σε 2,5%. «Πρόκειται για μια θλιβερή εξέλιξη», λέει στην «Κ» ο πρόεδρος του ταμείου κ. Κώστας Σερράος. «Εκεί που το 2012 εγκρίναμε προϋπολογισμό 100 εκατ. ευρώ, το 2013 θα εγκρίνουμε μόλις 50 εκατ. ευρώ. Αυτό περιορίζει δραστικά τις δράσεις και τις δυνατότητές μας, ακόμα και βασικές μας υποχρεώσεις όπως η διάθεση πιστώσεων για τα δάση, για την αποκατάσταση θαλάσσιας ρύπανσης κ.λπ. Επιπλέον, αποδυναμώνεται η συνταγματική κατοχύρωση των ρυθμίσεων για αυθαίρετα και ημιυπαίθριους. Οι δύο ρυθμίσεις βασίστηκαν στην προώθηση απαλλοτριώσεων μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα, κάτι που πλέον δεν είναι εφικτό».

Πηγή: Η Καθημερινή