Ενα οικόπεδο στη Λευκωσία γεννά αρρυθμίες στην Αθήνα

Πριν από μερικές εβδομάδες στο Μέγαρο Μαξίμου δέχονταν μια κλήση από την Κύπρο και δη την ιστορική Μονή Κύκκου. Από την άλλη άκρη της γραμμής του τηλεφώνου, εκπρόσωπος του μητροπολίτη Κύκκου κ. Νικηφόρου ζητούσε επιτακτικά και ταχέως μια συνάντηση, προκειμένου να επιλυθεί ένα πρόβλημα που κινδυνεύει να λάβει επικίνδυνες διαστάσεις. Οι εκπρόσωποι του κ. Νικηφόρου ταξίδεψαν τελικά ώς την Αθήνα. Αρχικά μετέβησαν στο Μέγαρο Μαξίμου όπου και συναντήθηκαν με τον υπουργό Επικρατείας κ. Δ. Σταμάτη, ο οποίος, άλλωστε, σπανίως απουσιάζει από το γραφείο του κατά την τρέχουσα πολιτικά «καυτή» περίοδο. Επειτα, απευθύνθηκαν και στον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος τους γνωστοποίησε ότι δεν μπορεί να επιληφθεί ενός θέματος που δεν βρίσκεται εντός των αρμοδιοτήτων του. Τελικά, οι εκπρόσωποι της Μονής κατέληξαν στο ΤΑΙΠΕΔ, όπου –και εκεί– πληροφορήθηκαν ότι το ελληνικό Δημόσιο δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει από τα δικαιώματά του.

Ποιο είναι το θέμα; Το πωλητήριο το οποίο ανάρτησε το ΤΑΙΠΕΔ σε μια έκταση οκτώ στρεμμάτων στη Λευκωσία που είχε προ δεκαπενταετίας παραχωρηθεί στο ελληνικό κράτος μέσω μιας μάλλον πολύπλοκης –α λα γκρέκα– συμφωνίας. Η Μονή Κύκκου –ως ο μεγαλύτερος γαιοκτήμονας στην Κυπριακή Δημοκρατία– διεκδικεί την επιστροφή της έκτασης στην κυριότητά της, ενώ το ελληνικό Δημόσιο επιμένει ότι, εφόσον έχει πληρώσει το ποσό που του αναλογούσε, διατηρεί το δικαίωμα να μπορεί ακόμη και να πωλήσει το συγκεκριμένο κομμάτι γης.

Ολα ξεκίνησαν τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν ο μητροπολίτης Κύκκου κ. Νικηφόρος αντιλήφθηκε ότι στην ακίνητη περιουσία που τίθεται προς πώληση από το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) περιλαμβάνεται και μια έκταση – φιλέτο οκτώ στρεμμάτων σε προάστιο της Λευκωσίας (Εγκωμη). Ο κ. Νικηφόρος είχε, βέβαια, απόλυτη επίγνωση της κατάστασης καθώς ήταν ο ίδιος, ως ηγούμενος της Μονής Κύκκου, ο οποίος το 1998 είχε αναλάβει την πρωτοβουλία για την παραχώρηση της έκτασης στη «μητέρα πατρίδα», προκειμένου να κτισθεί μια μεγαλοπρεπής πρεσβεία, σε μια περιοχή όπου από χρόνια στεγάζονται οι διπλωματικές αποστελές μεγάλων χωρών, όπως των Ηνωμένων Πολιτείων, της Ρωσίας και της Γαλλίας.

Το 1998, μετά την επίσημη επίσκεψη του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κ. Στεφανόπουλου και του υπουργού Εξωτερικών κ. Θεοδ. Πάγκαλου, συμφωνήθηκαν τα εξής: Η μισή έκταση γινόταν δωρεά στο ελληνικό κράτος και για την υπόλοιπη μισή, το Δημόσιο θα αναλάμβανε να προσλάβει δικό του εκτιμητή. Το ελληνικό Δημόσιο θα πλήρωνε, έπειτα από συμφωνία με τον ηγούμενο, το ήμισυ του ποσού που θα πρότεινε ο εκτιμητής. Σύμφωνα με υπολογισμούς, το ποσό αυτό ανέρχεται περίπου στα δύο εκατομμύρια ευρώ. Η μόνη ρήτρα την οποία έθεσε ο ηγούμενος, προέβλεπε ότι η έκταση θα επέστρεφε στην κυριότητα της Μονής Κύκκου, σε περίπτωση που το ελληνικό κράτος δεν έχτιζε την πρεσβεία. Μάλιστα, σε αυτή την περίπτωση η Μονή θα αναλάμβανε να επιστρέψει το συγκεκριμένο ποσό με τους τόκους δέκα ετών.

Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι ακόμη και δέκα χρόνια για την ανέγερση ενός κτιρίου είναι πάρα πολύ λίγα για τους ρυθμούς με τους οποίους κινείται η ελληνική γραφειοκρατία. Η προθεσμία έχει ήδη εκπνεύσει από τον Δεκέμβριο του 2008, αλλά διεργασίες για την επιστροφή του ακινήτου στη Μονή Κύκκου δεν ξεκίνησαν παρά μόνο τους τελευταίους μήνες. Και, μάλιστα, τον περασμένο Μάρτιο, αφότου η Μονή Κύκκου κέρδισε προσφυγή στο Επαρχιακό Δικαστήριο της Λευκωσίας, η οποία επιδίκασε ασφαλιστικά μέτρα υπέρ των εκπροσώπων του ιστορικού μοναστηριού.

Εκτοτε οι εκπρόσωποι της Μονής Κύκκου έχουν προσπαθήσει να επιλύσουν το ζήτημα εξωδικαστικώς, όχι πάντα με επιτυχία. Αν και στην Αθήνα αρκετοί τείνουν ευήκοον ους στις διεκδικήσεις της Μονής, φαίνεται ότι ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της συμφωνίας εμποδίζει την εξεύρεση μιας λύσης που θα προκύψει από αμοιβαίες υποχωρήσεις. Ετσι, το επόμενο επεισόδιο θα διαδραματισθεί στα δικαστήρια της Λευκωσίας, όπου αντικείμενο διαιτησίας θα αποτελέσει η ίδια η φύση της δωρεάς που έγινε προ 15ετίας.

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ

Πηγή: Η Καθημερινή