Γιατί έχουν “κολλήσει” οι μεγάλες ξένες επενδύσεις στα αιολικά

Οι δύο επιστολές που έστειλαν, πριν τις γιορτές, οι γενικοί διευθυντές των ξένων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον τομέα των αιολικών στη χώρα μας, αφορούσαν σε δύο καυτά θέματα της αγοράς: στην έκτακτη εισφορά που επιβλήθηκε περιλαμβάνοντας τα αιολικά και τα υδροηλεκτρικά και στο σχέδιο νόμου που επιβάλει τέλος διατήρησης αδειών και υψηλές εγγυητικές για τις προσφορές σύνδεσης.

Είναι όμως αυτοί οι λόγοι που σήμερα δεν υπάρχουν επενδύσεις στον τομέα και το 2013 προμηνύεται εξαιρετικά δύσκολο;

Στην πραγματικότητα όπως εξηγεί στο Capital.gr στέλεχος ξένου ενεργειακού ομίλου, οι λόγοι για τους οποίους έχει ανάψει επί της ουσίας «κίτρινο φως» και τα περισσότερα project παραμένουν «σβηστά» (συνεχίζονται οι αδειοδοτήσεις και οι προετοιμασίες, χωρίς όμως να επενδύονται κεφάλαια για την κατασκευή έργων) είναι περισσότεροι και πιο σύνθετοι. Ποιοι είναι αυτοί;

Πρώτον το γενικότερο περιβάλλον της χώρας. Ο κίνδυνος εξόδου μπορεί να έχει απομακρυνθεί και σήμερα να μην είναι το πιθανότερο σενάριο, όμως οι ηλεκτρικές επενδύσεις έχουν βάθος χρόνου και απαιτείται πλήρης ασφάλεια ως προς το περιβάλλον της χώρας.

Δεύτερον, η εξάλειψη των στρεβλώσεων της αγοράς. Στην ελληνική αγορά υπάρχουν συγκεκριμένες στρεβλώσεις που επί χρόνια κρατιόντουσαν «κάτω από το χαλί» και αναδείχθηκαν εξαιτίας της κρίσης. Αποκορύφωμα η διόγκωση των ελλειμμάτων του ΛΑΓΗΕ και οι καθυστερήσεις στις πληρωμές. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να εξορθολογιστεί η αγορά, να αποδώσουν τα –πολλές φορές άδικα και οριζόντια– μέτρα και να υπάρξει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, που θα επιτρέψει και στις τεχνολογίες ΑΠΕ να ξεφύγουν σταδιακά από το περιβάλλον των επιδοτήσεων και να λειτουργήσουν πιο κοντά σε όρους αγοράς, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες όπως η Ισπανία (μοντέλο feedinpremium).

Και φυσικά απαραίτητη προϋπόθεση για τον εξορθολογισμό της αγοράς, θεωρείται η πραγματική απελευθέρωση και η μείωση της δεσπόζουσας θέσης της ΔΕΗ. Με δεδομένο μάλιστα ότι ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία αποκρατικοποίησης, οι εταιρείες τηρούν στάση αναμονής ώστε να έχουν μια καλύτερη εικόνα για το μέλλον της ελληνικής αγοράς.

Τέταρτον, η μείωση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας. Με δεδομένο ότι και το 2012 υπήρξε νέα μείωση και τα επίπεδα της κατανάλωσης αλλά και οι αιχμές βρίσκονται μεσοσταθμικά στο μείον 20%, με δυναμικό πολύ μεγαλύτερο τόσο στις θερμικές όσο και στις μονάδες ΑΠΕ, η ανάκαμψη τοποθετείται χρονικά σε μεσοπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα.

Πέμπτον, η χρηματοοικονομική στενότητα συνολικά της ευρωζώνης και τα προβλήματα του χρηματοπιστωτικού τομέα στη Γηραιά Ήπειρο, έχουν στρέψει τις εταιρείες σε επενδύσεις κυρίως στη Β. Αμερική (ιδιαίτερα μετά τα ευνοϊκά μέτρα Ομπάμα) αλλά και σε αναπτυσσόμενες αγορές με προοπτική στη Λ. Αμερική (Βραζιλία). Στην Ευρώπη, οι θυγατρικές δίνουν μάχη να διατηρήσουν τη ρευστότητά τους  καθώς η επόμενη διετία προμηνύεται δύσκολη και μόνο όποιος επιβιώσει θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί την πιθανή ανάκαμψη.

Στην πραγματικότητα, το σύνολο των ξένων –αλλά και οι μεγάλες ελληνικές εταιρείες– που δραστηριοποιούνται στην αιολική αγορά, «πιστεύουν» στις δυνατότητες της χώρας και για αυτό το λόγο διατηρούν «ζωντανά» τα businessplan. Άλλωστε εάν συνέβαινε το αντίθετο δε θα υπήρχαν και οι πρόσφατες έντονες διαμαρτυρίες για τα μέτρα. Σε κάθε περίπτωση, τα φετινά budget που εγκρίθηκαν από τις μητρικές, δείχνουν ότι για να δούμε να κατασκευάζονται μεγάλα έργα θα πρέπει να περιμένουμε ακόμη…

Του Χάρη Φλουδόπουλου

http://www.capital.gr/news.asp?id=1714866