Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια μελετών, δεκάδες συνεδριάσεις επιτροπών και φορέων και τρεις διαδοχικές αποφάσεις αναστολής δόμησης για να βρισκόμαστε σήμερα… στο σημείο από όπου ξεκινήσαμε. Το νέο πλαίσιο με το οποίο θα προστατευθεί η περιοχή γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο της Ακαδημίας Πλάτωνος δεν έχει ακόμη θεσπιστεί και η τελευταία αναστολή δόμησης που μπορούσε να επιβάλει η Πολιτεία έληξε άπρακτη τον Απρίλιο. Το αποτέλεσμα είναι οι ιδιοκτήτες στην περιοχή να γνωρίζουν τους πολεοδομικούς περιορισμούς που πρόκειται να επιβληθούν και να είναι ελεύθεροι να χτίσουν με το σημερινό καθεστώς, προκειμένου να τους «προλάβουν».
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το μεγαλύτερο τμήμα της περιοχής της Ακαδημίας Πλάτωνος εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης το 1968 (δύο μικρότερα τμήματα της περιοχής είχαν ενταχθεί στο σχέδιο το 1893 και το 1917). Το 1979 δημιουργήθηκε το «Αλσος Ακαδημίας Πλάτωνος», τα όρια του οποίου επεκτάθηκαν το 2000 και οριοθετήθηκαν εκ νέου το 2011. Αξιοσημείωτο είναι ότι στο πλαίσιο του 2000 εξαιρέθηκε από τα όρια του πάρκου οικόπεδο που… γειτνίαζε με τον αρχαιολογικό χώρο, παρότι αυτό χαρακτηριζόταν στο θεσμοθετημένο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο ως ελεύθερος χώρος αστικού πρασίνου. Τη λεπτομέρεια αυτή «έλυσαν» τα υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ και Πολιτισμού το 2004 με μία άκρως ευρηματική απόφαση: μετέτρεψαν την έκταση πρασίνου σε βιοτεχνικό πάρκο, ως μέτρο… για την προστασία του. Το οικόπεδο άλλαξε χέρια με στόχο να φιλοξενήσει κτίριο γραφείων 20.000 τ.μ. Ομως η υπόθεση έγινε γνωστή το 2008 και τελικά το 2010 η υπόθεση «πάγωσε» με απόφαση της τότε υπουργού Περιβάλλοντος Τίνας Μπιρμπίλη, η οποία δρομολόγησε τελικά την απαλλοτρίωση του οικοπέδου. Και επέβαλε αναστολή δόμησης σε όλη την περιοχή γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο. Την ίδια περίοδο κινητοποιήθηκε για το ζήτημα ο Δήμος Αθηναίων, ξεκινώντας τη διαδικασία για τον πολεοδομικό ανασχεδιασμό της περιοχής. Παράλληλα, η διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού του υπ. Περιβάλλοντος δρομολόγησε τον επανακαθορισμό των όρων δόμησης ως πρώτη προσέγγιση για την προστασία και ανάδειξη του χώρου.
Υπερδόμηση
Το κύριο ζήτημα που αναδείχθηκε από αυτήν τη διαδικασία ήταν ότι οι υψηλοί όροι δόμησης (Σ.Δ. 3, μέγιστο ύψος 18 μέτρα) είχαν οδηγήσει στην υπερδόμηση της περιοχής, «εξαφανίζοντας» έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της πρωτεύουσας πίσω από ένα μανδύα πολυώροφων πολυκατοικιών.
Οι δύο διαδικασίες, δηλαδή η μελέτη του Δήμου Αθηναίων και το πλαίσιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, συνεχίστηκαν παράλληλα τα χρόνια που ακολούθησαν. Τελικά, το 2012, το ΥΠΕΚΑ έστειλε για έλεγχο στο Συμβούλιο της Επικρατείας ένα σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την τροποποίηση του συντελεστή δόμησης των οικοπέδων γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο.
Το σχέδιο πρότεινε τον χωρισμό της περιοχής σε τρεις τομείς: στον πρώτο τομέα, με άμεση επαφή με τον αρχαιολογικό χώρο, πρότεινε τη μείωση του συντελεστή στο 1,6 και του ανώτατου επιτρεπόμενου ύψους των κτιρίων στα 12 μέτρα.
Στον δεύτερο τομέα, ο προτεινόμενος συντελεστής ήταν 2,4 και το ύψος 15 μέτρα και στην τρίτη ζώνη (που έχει μέτωπο στον Κηφισό) συντελεστή δόμησης 2,4 και ανώτατο ύψος κτιρίων τα 18 μέτρα. Στις αρχές της άνοιξης το ΣτΕ γνωμοδότησε θετικά, ζητώντας όμως ο τρίτος τομέας να ενοποιηθεί με τον δεύτερο καθώς «τμήμα της περιοχής ευρίσκεται εγγύς του αρχαιολογικού χώρου, τα δε γενικά πολεοδομικά πλαίσια των όμορων δήμων στα σημεία που γειτνιάζουν με τον τρίτο τομέα προβλέπουν αισθητά μικρότερους συντελεστές δόμησης».
Μάλιστα, το πρακτικό επεξεργασίας του ΣτΕ έκλεινε με μια κρίσιμη παρατήρηση: «Με δεδομένο ότι η ισχύουσα αναστολή δόμησης λήγει στις 8.4.2013, το παρόν σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος πρέπει να δημοσιευθεί αμέσως, προκειμένου να αποτραπεί περαιτέρω δημιουργία μη αναστρέψιμων καταστάσεων στην περιοχή του Αλσους της Ακαδημίας Πλάτωνος», σημειώνοντας ότι «παράλειψη της διοίκησης (σ.σ. του υπουργείου Περιβάλλοντος) να πράξει τούτο, θα συνιστούσε παράλειψη νόμιμης οφειλόμενης ενέργειας».
Τι συνέβη έκτοτε; Τίποτα. Η προθεσμία της τρίτης κατά σειρά αναστολής δόμησης έληξε και το υπουργείο Περιβάλλοντος δεν μπορεί να επιβάλει νέα (η νομολογία του ΣτΕ απαγορεύει διαδοχικές αναστολές δόμησης για διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών).
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες των οικοπέδων στα οποία πρόκειται να επιβληθούν αυστηρότεροι όροι δόμησης να το γνωρίζουν και να είναι ελεύθεροι να χτίσουν με το παλαιό καθεστώς…
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΙΑΛΙΟΥ
Πηγή: Η Καθημερινή
Speak Your Mind
You must be logged in to post a comment.